Dilimizde bebeğin eşi, son veya etene kelimeleriyle ifade edilen plasenta, anne ile bebek arasında bağlantı sağlayan aracı bir oluşumdur. Miadında insan plasentası 400-500 gr. ağırlığında olup yassı ve oval bir diske benzer. Takriben 20-25 cm. çapında, 2-3 cm. kalınlığındadır. Bir yüzü bebeğe, diğer yüzü rahme dönüktür. Bebeğe dönük yüzü amniyon adı verilen bir zarla örtülmüş olup mavimsi kırmızı renktedir. Rahme yapışık yüzü ise pürtüklü olup kırmızımtrak görünüşe sahiptir.
Normalde rahimin üst bölümüne, ön veya arka duvara yerleşir.
Plasentanın gebeliğin devamı yönünden hayati görevleri vardır. Plasenta; oksijen, su ve besin maddelerini anneden bebeğe, bebekteki atıkları da anne dolaşımına geçirir. 3. gebelik ayı başından itibaren tamamen olguşan plasenta, karbondioksiti oksijen ile değiştirerek bir akciğer, metabolizma artıklarını anneye naklederek bir böbrek gibi görev yapar.
Plasenta, hormon üretir. İç salgı bezi olarak gebeliği devam ettiren hormonları salgılar.
Hastalıklara karşı koruyucu bazı maddelerin (antikor) anneden bebeğe geçmesini sağlar. Annede hastalık yapan mikroplar plasenta aracılığı ile bebeğe geçebilirler.
Bütün bu faaliyetlerin dengeli bir şekilde seyretmesi, plasentanın sağlıklı oluşuna bağlıdır.